Таныстар 2

Қазақстан мен Жапония қыздары шайбалы хоккей ойнағанда билет іздеп Балуан Шолаққа (стадион) барып, билет таппай, көңіл түскені сондай тамаққа тойып алып үйге тарасқан күні аялдамада бір қыз келіп «*** микрорайонына Төле би-Әуезовтан қалай жетуге болады?» деген. Мен сол *** микрорайонында тұрамын. «Қаланы білмейтін біреуге түсіндіруі керек шығар» деп дұрыстап айтып тұрғанымда менің күтіп тұрған автобусым кетті де қалды. Шынымды айтайын, өзім онсыз да ызалы боп тұрғанмын, іштей біраз «жақсы» сөздер айтып қалдым әлгі қызға. Содан, таныстым деңіз: жақында ғана тұрмыс құрған екен, *** микрорайонында тұрады екен, күйеуі ыстрашно қызғаншақ екен, сенбейді екен, әрдайым тексеріп тұрады екен, жан-жарына айтпай, Төле би-Әуезовта тұратын әпкесіне бармай Абай-Байтұрсыновтағы құрбысына барғанын айтып шықты. Екі автобус ауыстырып баратын болдық (ақшасы да соған жетеді екен). Не керек әңгімені жақсы айтады екен. Көрші болғандықтан телефон алмастық (қарап тұрсаңыз, безобидно). Сонымен, үйіме жеттім. Әлгі қыз туралы ұмытып та кеттім. Бір сағаттай өткенде таныс емес нөмір телефон соғад… МА-МА… әлгі қыздың күйеуі!!! «Қайдан танисыз? Қайдан қашан қай автобусқа отырдыңыздар?… » анау-мынау… е-мое… сөзім жоқ, ағайындар…

 

Таныстар 1

 

Әрқашан: үшінші авенюдегі күнбатыс

25-і ақпан күні 11-Жапон кинофестиваліне бардым. 1985-і жылы бірінші фестиваль өтсе керек. Алдыңғы екі жылда мүмкіндік болмаса да биыл (әйтеу) ұйымдастырыпты.

Брошюрадағы мәтінді еркін аудармамен аударып жіберсем:

Жапон киносы осыдан ғасыр бұрын пайда болған. Классикалық жапон киносы – бұл «Токиолық оқиғасымен» Одзу Ясудзиро (1903-1963),  жапондық киноны әлемге танытқан Акира Куросава (1910-1998), «Жапон Диснейі», жапон мультипликациясы мен манганың атасы Тэдзука Осаму (1928-1989). Сонымен қатар, бұл тірі классиктер – Канн кинофестивалінің лауреаты Осима Нагиса (1932 ж.д.к), табынарлықтай аниматор-режиссер Миядзаки Хаяо (1941 ж.д.к), режиссерлікпен қатар өз фильмдерінде басты рөлдерді сомдайтын және де жапон халқының сүйікті тележүргізушісі Китано Такэси (1947 ж.д.к.).
Алматы қаласындағы биылғы кинофестивалінің бағдарламасында – соңғы 15 жылдағы фапон кинокатографисттерінің ең керемет картиналары ғана. Кинофестиваль мақсаты – замнауи жапон киносының жан-жақтылығын көрсету: әлемге әйгілі анимеден әлем киносыншыларымен жоғары бағаланған терең, драмалық картиналарға дейін. …
Ұйымдастырушылар Фестиваль киносүйерлер мен жапон мәдениетінің жанкүйерлерін ғана жинап қоймай, сонымен қатар көптеген қонақтарға Жапонияны басқа жағынан ашуға көмектеседі.

Сонымен не керек, көңілді Көңілашар хабарласты «барасыңдар ма жоқ па» деп, «билет болса болды» деп мен зыта жөнелдім.

11-і фестивальдың ашылуына бұл фильм жайдан жай таңдалмаса керек. Такаши Ямазакидің «Always san-chome no yuhi» («Әрқашан: үшінші авенюдегі күнбатыс») кинокартинасынан басталды. Слоганы «Адамдар кедейлеу, бірақ жанашыр болған бұрынғы бай заман туралы». Шындығында, керемет түсірілген. Адамдардың ойламай жасайтын кейбір қылықтарын бергенде еріксіз күлесің да жылайсың.

пысы: Жанна, көөөп рахмет!!!

 

Облооом 7

Қызметкер: «бла бла бла жинап, бір таблицаға тізіп жіберейін деп едім. Сіз кеңсеге қашан келесіз?»

Бастық: «Келмеймін, обходтамын»

Қызметкер: «Түстен кейін де келмейсіз ба? Сіз бір қарап жіберсеңіз»

Бастық: «аа келем ғой. Сіз бір таблицаға жинап қойыңыз, түстен кейін келіп тексеремін»

 

Жоғарыдағы диалогтың бір жері ұнамайды, қай жері екенін өзім түсінбей отырмын… Что-то тут не так…

 

«Мини»-құрылтайлар

«Интернеттің қорлығы-ай» деп бастасам 🙂

Бірнеше «миниблогкэмптерге» барып тастадым, бірі туралы жазбадым… Онооу жылы Мінбердің неше семинарына бардым, бірі туралы жазбадым. Ұят-ай!!!

Сондықтан, сондықтан! 19-20 наурыз күні кездескенде жерге қарап қалмас үшін бір ауыз сөз жазайын деп шештім, уот 🙂

Сырттан қарасаң оңай сияқты, бірақ көріп отырғандай жұмысы бастан асады екен… Тапсырылған жалғыз істі соңына дейін алып шықсам, презентация жасасам, микрограмм болса да көмегім тисе арманым болар ма?!

БЛОГҚҰРЫЛТАЙға айдан аз уақыт қалды 🙂 Бәрімізге іске сәт!

 

Еркін аударма: 9 айырмашылық

Жақсы бастық пен «қойшы» бастықтың қоластындағы адамдарымен қарым-қатынасы туралы 9 ереже*:

1) қойшы бағады, бастық бағыттайды;

2) қойшы әрқашан өз билігіне/шыбығына жүгінеді, ал нағыз бастық өзі бағыттайтындардың көмегі мен жақсы түсіністікке жүгінеді;

3) қойшы өз қоластындағыларға өсек, болжам және сөздер әлемінде өмір сүруге жол береді, ал нағыз бастық өз қоластындағыларды барлық жағдайларды хабардар етуге, әртүрлі қиындықтарды, сұрақтарды шешуге шақырады және кәсіпорын қиындықтарын өз қиындықтарына айналдырады;

4) қойшы әрқашан «мен» дейді, бастық өзі жұмыс істейтін және қоластындағы коллективтің басын біріктіріп «біз» дейді;

5) қойшы «осында уақытында болатын болыңдар!» дейді, нағыз бастық өзі әрқашан уақытында келеді;

6) қойшы барлық қателерге кінәлілерді іздейді, бастық болса оларды түзетеді;

7) қойшы не істеу керегін біледі, ал нағыз бастық қалай істеу керегін көрсетеді;

8 ) қойшы еңбекті мыжыма, мылжың, қызықсыз процесске айналдырады, бастық еңбекті адам қажеттілігіне айналдырады;

9) қойшы «былай істеңдер» дейді, ал бастық «былай істесек қалай болады» дейді.

* Психология менеджмента: учебное пособие для студентов вузов/ А. М. Столяренко, Н. Д. Амаглобели. – М.: ЮНИТИ-ДАНА, 2005. 504 бет.

 

Сен сіз ол…

«Сіз»-деп бастап аяқ-асты «сен»-ге көшіп кеткенде елдерде шок… Әсіресе, керісінше болғанда тез байқалады… «Сен сен сен» и раз «сіз»…

Ондай реакция болмас үшін бәрін бірдей «ОЛ» деп қатырса ))) «Сен» де жоқ, «мен» де жоқ, «сіз» де жоқ… Тек «біз» бен «ол» 🙂

 

Облооом 6

Болашақта болатын облом 🙂

Жаңа жылға байланысты корпоративті кеш өткен түні қалтафоныма таныс емес нөмірден бірнеше рет соғыпты. Ертесін ұйқы қандырып, таңғы асты түсте ішіп отырғанда қалтафоным қайта шырылдайды. Дауысы таныс сияқты: амандық-саулық сұрастырып, корпоративтың мән жайын айтып, ақталып кетіппін… Бір кезде «таныдың ба?» деп қояды… «Атың кім?» деген сұрақ ваще стресске түсіріп жіберді, шыны керек… Не дейміз… Таныстық… Типо, досын іздегенде маған тап болған…

Бәрі бір сенбеймін, кім жібергенін, не мақсатпен телефон соғып жүргенін түбінде біліп алармын 🙂

 

Тойдан той…

… Дежурный қызыл көйлегімді, қызыл рюгзагіме салып ап Ақтауға кеттім. Кәсіби қызжолдаспын ғой, себебі 🙂

Каспийді бірінші көргенде жүрек тоқтап қала жаздады…

Просты,  Алматыда таулардың күшін байқасаң, Ақтауда теңіздің күш-қуатын байқайсың, сезесің, естисің.

Енді Ақтаудан бірнеше фото:

Іңкәрді мектеп бітіргелі көрмегенмін. Өзгермеген емес, әрине өзгергенбіз: анық байқалады.

Сыныптасым жолдасы екеуі мені алдап кетті: 1- тойдың Ақтаудан 160 км жердегі Жаңа-Өзенде болатынын айтпады; 2- келесі абзацты оқыңыз.

Тойға екі апта қалғанда өзім барып қайтар билетке бронь қойдым. Ақтаудан күйеужігіт ақшасын төлейтін болып келісілді. Жоспарым мықты еді: тойдан шыға сала ұшақпен Алматыға қайтып, қарсы алатын әкем де, мен де жұмыстарымызға үлгеретіндей уақытты таңдап едім. Күйеужігіт… билетімді ауыстырып тастапты. Мен – аңқау, билетті тойдан кейін ғана сұраппын… Қаным қайнаса-шы… Елки зеленые!!! Ауыстырғанын мойындамайды ғой, еще! О, тоба! Сөйтіп, Жаңа-Өзенде тағы бір күнге қалып қойдым.

Бірақ, бұл екі «минус» қонақты сыйлау, қонақты күту сияқты «плюстарымен» жоқ боп кетті. БАҚЫТТЫ болыңдар!!!

Рауан деген оператор жігітке риза болғанда риза болдым. «Былай жүріңіздер! Мында қараңыздар!» деп гулянкіге берілген 2 сағаттың жартысын «өлтіруге» көмектесті, әрі «прикол центрі» болды 🙂

Руслан деген «гид» жігітке риза болғанда риза болдым. «Мынау 13 микрорайон! Мында 28-і микрорайон басталады!» деп аэропортқа жеткенше Ақтаудың микрорайондарымен танысуға көмектесіп, құрметтеп Алматыға шығарып салған… Рахмет, Руслан!

Бәрін айтайын десем, өзім жалығып кетем ба дейм :)))

Бесінші рет қызжолдас болып Тараз қаласына барсам… Вай вай вай… Арман бар ма 🙂

 

Облооом5

Тақырыпты жалғастырсам )))

Бір тұрмыс құрған, мені сол жаққа қатты жібергісі келетін құрбым бар. Сол такси ұстапты. Таксист баламен сөйлесіп, сөзден сөз шығып, танысып дегендей. Сөйтсе, менің танысымның телефонын сұрамайды ма :))) Біздің қыздың бір қызық-қызық қылықтары бар ед, «Мен тұрмыстамын. Бірақ, менің супер подругам бар. Соның телефонын берейін» деген ғой… уахахаха Таксист түсіріп тастап кетіпті )))))

Неге сонша маған переживайт ететінін :))) Өлмеймін, қорықпащ…

 

Оқырмандармен кездесу

Бес блоггер екі оқырманымен кездесіп, блоггерлер ғана блог оқитын боп шықты. Блогтар блогшылардан басқа жанға керек пе?!