Комментарий керегі жоқ 🙂 Ауылдың көрінісі былтырғыдан позитивтірек сияқты, біртүрлі, тірілген сияқты/әлде мен тірілдім бе 🙂 (толығырақ…)

bicycleМеня не научили в свое время. Приходится учиться, относительно, в зрелом возрасте. Сперва, братишка провел инструктаж: «как не следует ездить». Я, собственно, это и повторила, в точности да наоборот(руль не поворачивать в разные стороны, расслабиться при вождении, поворачивать руль туда куда падаешь). Сложновато что ли, во первых сложно сесть на сам велик, потом сложно собрать ноги и начать двигать ими при этом не забывая о руках, которые направляют тебя в нужном направлении, и во вторых – остановки, я про повороты вообще молчу. У меня страх! Еще какой страх! Братишка показал 2 способа «взбирания» на велик: 1) Правая нога на педали(по ту сторону), а левая на земле: отталкиваясь левой, наступаешь на педаль правой и попой на сиденье и поехала! аХХа!!! АЖ 2 раза! 2) Левая на педали, правой отталкиваешься и как поехал так сразу правую через сиденье откидываешь на др. сторону… НИ ТУТ ТО БЫЛО! СТРАШШШНО!!! Я этому моменту так и не научилась. Чему меня братишка(и не только он) научил так это – ездить прямо, повороты – дело будущего.

Был вечер. Мадёка увидела свой старый велик. Тут как тут оказался насос, накачали/закачали/докачали. Мадёке около 11 лет. Она летает на «двухколесном». Все мы в душе дети… Мне захотелось тоже «полетать» (честно говоря, сейчас жалею). У меня не получалось с начала(да и после прогресс был не такой заметный), зато оказалось –  мама в 5-м классе уже между аулами каталась, женгешке на большом велике дедушки училась, для остальных в этом нет ничего сложного(такое ощущение, что они сели на велик и тут же поехали).

ЭХ… Лето-то на дворе – пора коротких юбок да шорт… А у меня ноги в синиках… К тому же не только ноги, руки. Да бог с ними, можно под одежной скрыть, а вот проблема – ни сесть, ни встать…

Заключение: нужно работать над страхами. Я пока не знаю как 🙂

Асия: – ну, милая! дай жвачки? пожАлуста!

Ярка: шайнаң шайнаң

Асия: – ты же хорошая Ярка, ну дай жвачки, а?

Ярка: шайнаң шайнаң

Құмсағыз – өсімдіктің(қайсы екенін білмедім) «сүтінен» жасалатын сағыз.

Ауылға қаладан 5 жасар Асия барыпты. Балалардың бәрі құмсағыз шайнап жүрсе керек. Берші десе бермейді… Қайдан алғандарын айтпайды… Сөйтіп менің әкеме келеді(ол кезде әкем 13-15 жаста), «мынандай да мынандай жағдай» деп 🙂 сөйтсе, папам «сиырдан сұрап алады» дей салыпты 🙂 Кешке табыннан мал келгенде Асия Ярка деген сиырға барып сағыз сұраған дейді 🙂

Инженерлік ойдың шыңы! Бұрын-соңды көрмеген екенмін!

(толығырақ…)

Айтпасам да, ауылыма барып қайтқаным белгілі ғой 🙂 Сол кезде, әкем бар, ағаларым бар, әжем бар-бәрі өткен-кеткендерді еске алып жатты. Кішінің аты кіші, аузымды ашып, әрбір сөздерін жаттап алуға тырысып бақтым. Ақпарат тым көп боп кетті ма, барлығы есте қалмапты. Сондағы қалғандарын құлақтарыңызға сыбырлай салайын, тек ешкімге айтағын:

***

Қи су болмасын деп үстіне шөп төгіп тастапты. Күзгі күн суық. Ағаларым жылынбақ болып, шөпті қуыстап(үңгірлеп дейміз ба) кіріп сіріңке жағады 🙂 Бір апта атамыздың көзіне түспей қашып жүрген екен. Жылуы қатты қи талай бықсып жатты дейді.

***

Жансүгір мен Сарқанттың арасындағы жолда үлкен диірмен тұр, көз сала жүріңіз. Сол диірменнің қожайыны қан қысымы артып қайтыс болыпты. Қасында әйелінен басқа ешкім болмапты, телефон жоқ, машина да жоқ, болғанда да не пайда?! Өсірген балаларының бәрі қалада, тыртыңдап жинаған дүниесі далада жатыр. «Өмір деген боқ, бүгін бар да ертең жоқ»…

***

Дүйсен (әжемнің інісі, әкемнің нағашы ағасы, сонда маған кім боп келеді?) енді трактор айдап жүрген кезі екен. Жолдан өтіп бара жатқан қойларды көріп: «басам-ау, ә! басам-ау!» деп «бырқ» еткізіп мыжып кетіп «бастым!» депті.

***

Үш ауылға 5-11 сыныптар оқитын бір мектеп. Ағарту мен Бақалы арасы 3 километрдей, Бақалы-Киров арасы 1,5-2 километр шамасында. Бақалыда орыстар көп болса керек, мектептен қайтқан Ағартудың балаларын ұстап ап «рэкетирлік» тірлік жүргізеді екен. Оны білген щеголдардың братандары жиналып, ұрған орыстарды үйлерінен суырып алып тұрып «әкесі бар екен, ағасы бар екен» демей быт-шыттарын шығарып, «әкелеріне танытқан» дейді.

*** (толығырақ…)

Сөзбен сурет салу, сөзбен жеткізу маған қиындау, мен үшін фотоаппаратым сөйлесін:

(толығырақ…)