«Қазақфильм ұсынады»

Атазаң қызыл күнінде/почти көрген фильмдердің рейтингі:

4 орын: «Обратная сторона»

Уақытыңызды босқа құртпаңыз, өтінемін… Сол 90 минутыңыз оралмайды 😦

3 орын: «Ойпырм(-)ай или мои дорогие дети»

Шындық.

Оңтүстік астанада болмаған, көрмеген адамдар, көшіп келгісі келген адамдар: Алматы – сондай, «алқандағыдай», «Ойпырмайдағыдай»…

Қазақстанда болмаған, көрмеген адамдар, көшіп келгісі келген адамдар: қазақтар сондай, ойбуй әрине, бәрі емес, бірен-сараны бар, бірақ «шет елден(АҚШ, Германия, Авcтрия, т.т) Қазақстанның абыройын көтереміз» деп сол жақта тұрып жатыр, қалғанымыз Ойпырмайлықтардан сәл-пәл, тұратын орнымызға байланысты ерекшеленеміз: қала-ауыл, Самал ықшам ауданы-Қарасу ауданы, оң жағалау-  сол жағалау, жаңа қала-ескі қала …

Жыладым…

2 орын: (кеше ғана көрдім) «Біржан сал»

Режессурасы, оператор, т.т жұмысы былай тұрсын. Ішім пысып/пісіп кетті… Қарным ашқаны да бар…

Орыс тілінде екен, артқы фондағы қазақшаға құлақ түріп… Ондай қазақшаға зәрумін… Әдемі, мәдени, қабаттаспаған, бір біріне сөйлемдер баттаспаған, орысшадан аударылмаған(!)(орысша акцент жоқ деп оқыңыз), қазақи қалжыңдасқан… «Қап-ай ә, мына орысшаны-ай, ә» деумен болдым… Монотонно – бір ма; өтірік-өтірік – екі(сөз емес, тіпті сөйлемдерді аудармай кеткен); екі тілде де бір громкость, яғни екеуі қатар естіледі – бұл үш 😦

Музыкасы… Сөзсіз, домбыраның үні(аз-мәз қобыз) күмбілеп-ақ тұрды, денені шымырлатып та өтеді екен(жеке менің сезінгенім)… Маған аз боп қалды: недогон… Дауыстары керемет: таза, анық, ашық, қоңыр – дала үні. Бірақ, менің құлағым халық әндеріне үйренбегендіктен бе, бір жолын сОООзып айтып біткенше не туралы айтып жатқан мағына-тізбегі үзіліп, ойым басқа жаққа кетіп қала берді 😦 (мысалы, алдымызда отырған жігіттер тобына хе хе)

Жолда келе жатып ойлағанмын ғой, тарихи фильм шығар деп, патша үкіметі жайлы азды-көпті көрсететін шығар деп, Біржан-салдың Сарамен айтысы бола ма деп… увы и ах… Махаббат жайлы боп шықты… 😦

А. Матайдан(ренжімеші, бірақ өтірік қой ойнағаның, сенбедім саған, жасанды очм) басқа актерлер өз рөлдерін шынайы ойнай білді, көбіне театр актерлері, содан болар дауыстарын тыңдап, тоймай отырғаным… Ашық, анық, өкпеден шығатын дауыс…

Сюжет… Бір эпизод пен екінші эпизодтың байланысын жоғалтып алып отырдым…

Қазақтар… Шын айтайын ба… Еркі жоқ халық, басын көтере алмаған, жалтақ-жалтақ еткен, болысы өзінен бай болысқа жалтақтайды, онысы губернатор орысқа жалтақтайды, Біржан-сал бәйбішесіне жалтақтайды, бәйбішесі өсекке жалтақтайды… Тіпті, Біржан салдың (Д.Жолжақсынов) серілеріне шоқпар алып жүгіргендей-ақ… 19 ғасырдың аяғы!!! ВЫ прикиньте, қазақтар сонда шоқпармен жүрген ба не, елдерің оқатар мен бомба ойлап жатқанда? Бейбіт халық болса да, қылыш, қанжар, ең құрығанда бәкі ұстамаған ба? Шоқпармен бастан САҚ еткізгенде бөрігі мыжылмай қан ағатындай нәзік болған екен да…

Әрине, бұл менің жеке көзқарасым… Құрбым «9 сыныпта оқылатын Қазақ христоматиясын дұрыстап оқымағансың ғой» деген диагноз қойды, оқымай-ақ киносын қарай салам ба деп едім, әттең… Дым түсінбедім, жоқ олай емес, Біржан-салдың өмірін елестетуге маған еш жаңа ақпарат бермеді 😦

Десе де, қыз(жалпы ұғым) қадірі жоғарырақ болғандай бейнеленген ба деп қалдым…

Таз басына шаш дарымас, менен сыншы шықпас…

1 орын: «Келін»

Ия, көргім келмеген фильм…

Суппер фильм екен… Басқа… Өзге… Ерекше… (әрине, менің жеке, субъективті көзқарасым)

Ене де келін болған ғой, шамасы…

«Қазақфильм ұсынады»/Қазақстанда түсірілген дегенді көре сала билет алуға жүгіремін демесем де, құлағымды түріп жүрермін…

Мәтінді жазған: Салтанат Н. Е.

 

Тепе-теңдік

Тірі дүние молекулалардан тұрады, өлі дүние де. Тірінің энергиясы – актив, жылжымалы  қозғалыс; өлі энергиясы – пассив, қимылсыз қозғалыс. Актив+пассив=нөл, яғни тепе-теңдік… Бір-бірін тапқан жандарға тепе-теңдікті, гармонияны сақтау оңай деп ойлаймын…

Каждый по своему воспринимает любовь, и институт семьи, который вроде как на ровне или выше самой любви. На эту тему фильмов много, даже слишком много.

Солардың бірі ғой … Сосын «Обещать не значит жениться», «Предложение», «Последний поцелуй», «Удачи, Чак», «Свадебный переполох» (есіме түскендері)  осындай фильм қатарында.

Фильмге объективті қарай алмадым… Кейіпкерлерден өзімді іздеп кеттім … Бірақ, грим бытщ, музыкасы ұнамады…

Меня учили «адамның көз жасы жібермейді». И как мне показалось, герой Мэттью МакКонахи не смог показать насколько Коннер Мит ошибался, чьи -то көз жасы ему ничего не сказали(даже не было показано что они его любили, это выглядело как взаимовыгодная сделка, и думаешь откуда столько слез и салфеток, когда девушки сами «ложились, и булки раздвигали»(с) Павел Воля), только увидев свое будущее(полное одиночество) и будущее своего брата(безрадостное без Сандры старость) заставило его задуматься… Эгоисты мы, эгоисты…

Басты кейіпкердің көзінде жалын болмаса да(МакКонахи, дұрыс болмады оның), Дженниге айтқан сөздері мен естеліктері әлжуаз әшкариктердің әлемінен реалисттерге ыңғайлап айтылған үзінді сияқты болды.

После фильма ойлап қалдым: «надо бы решиться на один, рискованный шаг» 🙂

А зачем, вообще, брак? Шынымды айтсам, не часто об этом задумываюсь(только после фильмов и ссор родителей+ майда-шүйде собственный қиялдар). Біреу солай болу керек деп айтқан ба, жәй ғана обозначить какие-то отношения және чувства. Жайша? Для чего и для кого? Просто так принято.

Маған ұнады. Бірақ, вторично қарамаспын…

Пысы: жаман сөз жазып қойсам, кешіріңіз 🙂

 

Slumdog Millionaire

Очередь в кассу, хотя до фильма еще 2 часа… Билеты остались на крайние места или ВИП. Зал полный, ни одного свободного места-полный аншлаг. К концу фильма, люди хлопали… А я все еще не могу отойти от этой киношки с 8 статуэтками Оскар.

Этот фильм нельзя словами описать, нельзя эмоциями выразить, его надо просто смотреть…

 

YES YES YES

Честно говоря, на фильм шла с настроем на смех и приколы в стиле Джима Керри.  В принципе(!), так и получилось… Все таки САМ Джим Керри… Но! Немного постаревший Джим Керри…

Выводы для себя: над каждым НЕТ буду думать «стоит ли отвечать да?!»

Думаю, стоит посмотреть тем кто не умеет говорить «ДА!»

 

Ақырзаман

алыс-жақын?!

Әркім әртүрлі елестетеді, кейбіреулер тіпті ойламайды да. Дұрыс-ақ… Ал, ойлайтындар түрлі-түрлі қиял-ғажап «ертегілерді» айтып та, көрсетіп те, жазып та, дәлелдеп те жатады. Ақырзаман орнайтынын жаңа заман орнауымен шектестіріп кетеді. Қызықты, ия?! Маған десе бір мезетте жоқ боп кетсе ғой… Сонда, бұрынғыны қалпына келтіруге ешкім қалмайтын еді. Ойлаңызшы, бәріміз бір күнде өлеміз… Романтика! Бұл  тек егер сырттан «әсер» болса ғана мүмкін сияқты. Жер жүзін адам өз қолымен «жоқ» қылуы әбден мүмкін, мысалы 1) атом/сутек бомбасы(соның әсерінен атмосфера жойылуы мүмкін дей ма?!), 2) азон тесіктерінің ұлғаюына септігін тигізіп, тікелей күн сәулелеріне әлем мұздарын «ұсынып», ерітіп, сондағы су тасқыны, 3) СПИД-тен күштірек вирус (адам ойлап табуы ғажап па?!), 4) ІІІ дүниежүзілік соғыс та мүмкін ғой. Жер деген планета өз өзін де «қырып» тастауы мүмкін:  бүкіләлемдік жер-сілкінісі, бүкіләлемдік су-тасқыны, жер төңкерлісі, вулкандардың бір мезетте жарылуы, гектар-гектармен ел мекендейтін жерді жұтып алу(кейде естіп те қаламыз, өтірік па?!).

Енді, сырттан келгендер жайлы не айтамыз?! Астеройд, камета, басқа галактикалардан келген «құдайы қонақтар»(біздің планета солардың зерттеу фокусында екенін сезіп жүрміз ба?!), күннің «парс» етіп өшіп қалуы(ол да бір «лампочка»), үлкен жарылыс, бәлкім шашырап жатқан планеталар, галактикалар жиналып «жаңа» өмірге аяқ басармыз (галактикада мынандай мақал бар дейді «елу жылда ел жаңа, 80 миллиард жылда жаһан жаңа»)… Айтылған нұсқалардың бірі орындалса, жер күл боп кететіндей күштің сандық мәнін білгіңіз келмей ма?!

«День когда земля остановилась» фильмі/киносы адамдарға бірдеңе айтқысы кепті, айтып жүргеніне бірталай уақыт өтіпті (премьерасы қашан болып еді?!), адам қиялына шек жоқ екенінің бір дәлелі болар дейміз. «Біздің цивилизациямыз құрып-өліп-өшіп біткенде келіңдер» деді ғой аяғында, «әзір керектерің жоқ, адамдардың санасы әлі тірі» деп қайтарды ғой Киано Ривзді өз галактикасына… Қызық… Шынымен қызық…

Киноның сапасына келетін болсақ – комментарийлер «сайрап» тұр.

Жалпы, адам баласы өз күшін соңғы демімен тексеруді қоймайды… 🙂 Не болса о болсын, болатынын елмен көрерміз 🙂

 

Фильм: Мадагаскар 2

Ну-с… сходили… посмотрели… и что?!?!?!

С кем ходить: с детьми лучше не стоит: не для их ума, да и плохой пример; с девушкой/парнем: лучше на задние ряды; с родителями: уже в кино не ходят, да и не для их ума, не поймут; с коллегами или с друзьями: 🙂

Что брать: все что можно есть или пить…

Во время кино: говори громко, чтобы твои комментарий могли рассмешить или хотя бы вызвать какие-нить эмоции у смотрящих…

После кино: приспокойно можно пойдти на дискотеку или пойти спать или пиво попить и болтать о чем-то, но не о мультике, естественно 🙂

Общее: не оправдались мои надежды… Хотя были такие моменты, что прям «АХХХ!» … особенно, момент признания Мэлмона Глорие… ну и мелкое: падение ПингвинЭйр, примерение Мартина и Алекса, декретный отпуск, и кажется все!

 

Фильм

«Психологическая утопия» – вот так охарактеризовала этот фильм мой друг, с первых минут повторявшая «Салта, давай уйдем, а…». А я все ждала «… вот щас… щас… щас… вот он смысл, вот он просвет … ща ща ща…» а его все нет и нет…

Фильм начался с философских размышлений главного героя о жизни. но НО… через 10-20 минут была очень РАЗОЧАРОВАНА.

Искала смысл в каждом слове героев. Возможно, лет через 10, просмотрев этот же фильм, я смогу сказать больше, но сейчас, после просмотра фильма в первый раз, у меня в голове только 3 ключевых слова:

– старость (жажда жизни);

– одиночество (страх);

– семья (фундамент).

Что есть старость? – Это то над чем ты всю жизнь трудишься.

Что есть одиночество? – Это то чего ты себя лишил.

Что есть семья? – Это лишенная одиночества старость.

Мы так и не досмотрели фильм до конца…

Мир не идеален, мы не ИДЕАЛЬНЫ…