Бүкіл әлемім жоқ болғандай, армандарым, қиялдарым… Кейде ойлаймын, өзімнің әлімді білмей, алдыма тым көп мақсат қоямын ба деп, жынды адамша бірінен соң бірін… Өзіңе ұрысқаннан не пайда, ми өзіне имунитет жасап алған – көп ұрсып, тұзу жолға қайта-қайта қоя берген соң амалы қалмаған ғой 🙂

Сөз ұқпайтын санама ән тыңдаттым, қоймайды… Көз жасы мөлтілдеп, тоқтата алмай отырғаны, ең көңілді деген әннен көңілсіздік нотасын іліп алып, аспанын қара түнек басқандай, жанын көміп отырғандай…

Басқаның жұбатуы жақпағанда, өзіңнің сөзің өтсін бе?! Тірісің, жассың, өмір алда, бір шалындың – мойымадың; екі шалынғанда сынғаның ба? Көтерілші, жыламашы!

хе хе Жол аштыратын апашкаға барайын ба?! :))) ну а вдруг…